این روزها پاندمیک ویروس کرونا برای کشورها و جوامع به خصوص صنعت حمل و نقل ایجاد وضعیت پیچیده‌ای کرده است که پیش بینی و برنامه ریزی برای آینده را بسیار مشکل می‌کند. اکنون بیشتر بخش‌های پزشکی مشغول بررسی در خصوص راه‌های معالجه مؤثر بیماری همه گیر جهانی کوید ۱۹ و یا همان کرونا هستند و بدنبال واکسن و پاسخ به این پرسش مهم که چگونه می توان سریع‌تر زنجیره انتقال را قطع و براین بیماری خطرناک و کشنده غلبه کرد.
ضمن تشکر و قدردانی از کادر درمان که تلاش جانانه‌ای را برای بهبود بیماران از خود نشان داده‌اند، این از خود گذشتگی در تاریخ پزشکی همیشه زبانزد خواهد بود، ما مردم وظیفه داریم ضمن همکاری در اجرای پروتکل های اعلام شده به عنوان قدردانی از زحمات این قشر زحمتکش امکاناتی را فراهم کنیم که پس از غلبه بر بیماری و عادی شدن وضع زندگی، بتوانیم تشکری جانانه از این فداکاری به عمل آوریم.
نظر به نقش حمل و نقل در جوامع و اثری که می تواند در سرعت انتقال و واگیری و شدت انتقال ویروس کوید 19 داشته باشد، لزوم رعایت موارد پیشگیرانه و تلاش برای قطع زنجیره انتقال توسط کشورها و سازمان‌های درگیر در حمل و نقل هوایی مانند ICAO ، ACI، CANSO، IATA، TIACA، WFP و WHO سایتی را بنام کوید 19 و هواپیمایی به آدرس https://www.icao.int/Security/COVID-19/Pages/default.aspx تدارک دیده اند که راهبردهای لازم و پاسخ سئوالات متداول در این زمینه را ارائه می کند. آنچه که مسلم است تمام کشورها پذیرفته اند کرونا یک تهدید شگرف محسوب می‌شود و این هنر مدیریت است که تهدید را تبدیل به فرصت می کند، اما چگونه؟
همواره در مدیریت صحبت از توانمندی‌های مدیران باتجربه و مدبر مطرح است، در واقع یکی از توانمندی‌ها و هنر مدیریت تبدیل تهدید به فرصت است تا بتوان از فرصت پیش آمده برای برنامه‌ریزی آینده استفاده کرد. در صنعت هوانوردی به علت تحریم، تنگناهایی بوجود آمده است و اکنون علت رکود فرودگاه‌ها، تعداد زیاد هواپیماهایی است که به علت کاهش مسافرت و پروتکل های قرنطینه، زمین‌گیر شده‌اند و نگرانی‌ها در مورد ابهام برنامه‌ریزی برای شروع مجدد پروازها و زمان آن است؛ اینکه تا مدتی نسبتاً طولانی راهبرد انواع فاصله‌های اجتماعی ادامه خواهد داشت و در نتیجه صنعت حمل و نقل باید با ظرفیت پایینی به کار خود ادامه دهد و متحمل زیان‌ها و محدودیت‌های زیادی شود، شکی نیست.
از دیدگاه مدیریتی فرصت مناسبی است که با برنامه‌ریزی درست از وقفه پیش آمده برای بهبود سامانه و اثربخشی آموزشی و شروع مجدد فعالیت با صرفه و ایمنی بیشتر استفاده شود، با توجه به اینکه در سال‌های گذشته حجم فعالیت‌ها و برنامهریزیها متراکم بوده و فرصت بازنگری آنها کمتر پیش آمده، اکنون خواه ناخواه این فرصت فراهم شده است که با حوصله فعالیت‌ها و برنامه‌های گذشته را مورد بازنگری قرار داده و بدین ترتیب در دوره آتی که پساکرونا خواهد بود فعالیت‌های حمل و نقلی و برنامه‌های ایمنی هوانوردی را با دقت بیشتری طرح و به اجرا درآورد.
یکی از مواردی که ممکن است مورد پرسش قرار گیرد این است که امکان تشکیل کلاس، جلسه و گفتگو در کمیسیون‌ها و شوراها وجود ندارد! اما نباید از امکانات فناوری غافل شد، همانطور که در دانشگاه و مدارس به صورت آنلاین تدریس می شود می توان از ویدیو کنفرانس برای تدریس، طرح مسائل در شوراها و جلسات استفاده کرد.
در برهه کنونی این کار به دو نتیجه بسیار مفید منجر خواهد شد، یکی آنکه نسبت به اصلاح مشکلات و مواردی که قبلاً به آنها توجه نشده بود پرداخته می شود و دیگر این که فعالیت آموزشی و پژوهشی ایجاد می شود، به این ترتیب فرصتی فراهم می‌شود که ذهن و فکر کارشناسان پویایی خود را حفظ کرده و به نوعی از مشکلات روزمره دور شده و به مسائل اساسی بپردازند.
در پاسخ به این پرسش که ناوگان هوایی به چه ترتیب باید برای فعالیت‌های بعدی آماده شود، این مساله که قطعات یدکی و لوازم مورد نیاز اکنون در این بازار راکد راحت‌تر قابل دستیابی است و مشکلات آینده را راحت‌تر می‌توان پیش بینی کرد و برای آن راه حل‌های مناسب در نظر گرفت، مباحثی است که در پی می آید.
سازمان هواپیمایی کشوری با تشکیل کارگروه‌های بررسی رخدادهای داخلی و خارجی می تواند مطالعه موردی رخدادها را در برنامه کار خود قرارداده و با استفاده از فناوری‌های آموزشی دردسترس، اطلاعات خلبانان و کارشناسان صنعت را افزایش داده و به روز نماید تا با به چالش کشیدن معلومات شاغلان در این صنعت، مشوقی برای مطالعه و انتقال تجربه فراهم شود.
برای تدوین برنامه و راهبرد صحیح در آسیب شناسی توسعه حمل و نقل به خصوص مشکلات حمل و نقل هوایی نیاز به تشکیل تیم هایی برای بررسی موارد بازرگانی، بازاریابی و عملیاتی است، آنچه که بیشتر از همیشه باید مورد توجه قرار گیرد، تعمیر و نگهداری و لجستیک بخش هوانوردی است؛ با توجه به اینکه شرایط موجود حتی شرکت‌های هواپیمایی بزرگ را دچار رکود کرده است و شرکت‌های هواپیمایی کوچکتر ناچار به توقف عملیات و زمین گیر کردن هواپیماهای خود شده‌اند، می‌توان فرصت را مغتنم شمرد و برای خرید هواپیما و قطعات یدکی با آنان وارد مذاکره شد؛ سوال بسیار مهمی که پیش می آید نیاز به نقدینگی و حمایت از این مذاکرات است.
با توجه به تحریم‌ها فرصت تکرارنشدنی برای سرمایه‌گذاری در صنعت هواپیمایی کشور، فراهم شده است، در این وضعیت سرمایه‌گذاری در برنامه رشد صنعت و یافتن سرمایه‌گذار از موارد بسیار کلیدی در تکمیل لجستیک و همچنین توسعه برنامه‌های آموزشی به شمار می رود.
پس از رفع مشکل و عادی شدن وضعیت می توان عقب ماندگی‌های این بازه زمانی را به سرعت جبران کرد و پا به پای شرکت‌های مهم منطقه در جنوب خلیج فارس به رقابت پرداخت، باید توجه داشت که این امر اصلاً ساده نیست و نیاز به فکر و راهبردی منطقی برای موفقیت دارد و باید اعتقاد داشت که اگرچه مسیر دشوار است اما شدنی است و نباید از آن غافل شد.